टुडालमा यौन वास्तुकला : नरबली प्रथा (कथा २)

धेरै वर्ष अघि राजा शिवदेवले नरबलि दिने चलन चलाएछन् । प्रत्येक वर्ष चैत्र १२ गतेका दिन वत्सलादेवीलाई 

मानिस को बलि चढाउन थाले । यो मानवबलीको परम्पराले समाजमा ठुलै हाहाकार भएछ ।

हरेक वर्ष चैत्र १२ गते एउटा मान्छे काटिने कुरा निश्चित थियो । अब अर्को वर्ष को काटिने होला भनेर मानिसहरु थरथर हुन थाले । शरीरमा कुनै खोट नभएको, चोट नभएको, हट्टाकट्टा युवकलाई ल्याएर बलि दिने गरिएछ ।
बलि आतङकका कारण शरीरमा चोट पार्नका लागि जानीजानी एक टोल र अर्को टोल बिच ढुङगा हानाहान गर्ने र एक अर्काका टाउको फुटाउने गर्न थालेछन् । पछि बलि दिनकालागि देशैभरि चोट नलागेको, खत नभएको एउटैपनि युवक नभेटिएपछि राजाले ‘खते’ बलिको प्रारम्भ गरेछन । जसको शरीरमा धेरै खत छ त्यसैलाई बली दिने परम्परा थालिएपछि ढुङगा हान्ने परम्परा बन्द भएछन ।

तर चैत लाग्दैदेखि राज्यमा पुरुषहरु घट्न थाले । नरबलीको डरले पुरुषहरु भाग्न थालेपछि राजाका सेनाहरुले बलि खोज्ने क्रममाः घरघरमा जाने र महिलाहरुलाई हातपात गर्न थालेछन । बलीमा परिने डरले घर छोडेर हिडेका कैयौं पुरुषहरु नफर्केपछि राज्यमा महिलाहरुको संख्या बढ्न थालेछ भने पुरुष झन् झन् घट्न थालेछ ।

पुरुषको कमीलाई पूर्ती गर्न बचेखुचेका बुढा र राजाका सेनाहरुले घरघरमा गएर महिलाहरुसँग अनेक आसनका साथ संभोग गर्न थालेछन् । परम्परा जस्तै रुप लिन थालेपछि त्यहि संभोगशैली बिस्तारै टुडालहरुमा देखिन थालेको भनिन्छ ।

- कृष्ण धारावासीले लेखेको टुडाल पुस्तकबाट ।