किंवदन्ती अनुसार प्राचीन कालमा उपत्यकाका एक जना किसानले रोपाइँ गर्दै गर्दा एउटी बालिकालाई खेतमा रोइरहेको अवस्थामा भेटेछन् । ती किसानले बालिकालाई नरोऊ भनी फकाएछन् । जति फकाउँदा पनि बालिका रुन नछाडेपछि किसानले आफूलाई खाजाका लागि ल्याएको रोटी खान दिएछन् । रोटी पाएपछि ती बालिका रुन छाडेर हाँसिछन् र लगत्तै अन्तध्र्यान भइछन् ।
किसानले उनलाई दिएको पीठोको रोटी भने सुनको रोटीमा परिणत भएछ । नेवारी भाषामा लुँ को अर्थ सुन र मडी (मरी) को अर्थ रोटी हुने हुँदा ती बालिकालाई किसानले साक्षात् देवी मान्दै लुमडी अजिमा / देवी भन्न लागेछन् । तसर्थ भद्रकालीलाई लुमडी भगवती पनि भन्ने गरिन्छ ।
किसानले साक्षात् देवी मानेकी लुमडी भगवती अन्तध्र्यान भएपछि यो कुरा राजा गुणकामदेवकहाँ पुगेछ । त्यसपछि राजा गुणकामदेवले त्यस स्थानलाई देवीको वासस्थान मानी त्यहाँ भद्रकाली पीठको स्थापना गरेछन् । देवी रूपकी बालिका देखिएको स्थानमा ती किसानले नौ वटी देवीको स्तुति गर्दै आएछन् । यसरी भद्रकालीलाई नवदुर्गा मध्येकी प्रख्यात देवी र उक्त स्थानलाई नेपालको प्रख्यात शक्तिपीठका रूपमा पूजाआजा गर्दै आइरहेको छ ।
No comments:
Post a Comment